DAS LEBEN ERZÄHLT DIE SCHÖNSTEN GESCHICHTEN

Hosd des scho ghead?
 
De Leid de im Dorf lem, de hams bsundas schee.
Koan Stodlärm, kam Zuagroasde und a jeda kennt an Jedn.
D’Mannsbuida gengan ad Arbad oda an Stoi.
D’Weibaleid bassn auf de Kinda auf nd vasorgn an Haushoid.
Ja, aufm Land, do is de Waid no in Ordnung.
Am Samsdog wead buzzd und an Sunda in de Kira ganga.
Wenn auf d’Nochd des Dogwerk do is, ko a se mid an Massei vors Haus auf d’Hausbank hihogga und an Herrgott an liabn Mo sei lassn.
A jeda hod sei Freid, do Oane a da Wirtschaft, und da Anda, beim Ratschn vorm Kramalon.
Wias hoid so is, und sei kannt, ham se amoi de Bergla-Lies, de Zweckla-Vrone und de Drescha-Kreszenz beim Schmid hinda da Wonghiddn troffn.
Ganz zufälli nadirlie.
Weils ollahand Neis z’fazain gwussd ham, nacha sans hoid a zeidlang zamgstandn.
De Zweckla-Vrone hod gwissd, dass de Koim vom Hintabauan a schwarz Keibe griagd hod, obwois blos braune Kia gibd bei uns.
„Do wead da Besamma bsuffn gwen sei, moand mei Mo!“
De Drescha-Dreszenz hod an Kopf beidld und drauf gmoand: „I glab eha, des hod so sei miassn, dass wieda a Farb eine kimmd bei de Kia. Sunsd wearads ja gor a so langweili bei uns.“ Olle drei hams lacha miassn.
„Ja, ja de Bauan ham scho a diam a Kreiz mid eanane Vicha, do ko i a Liad davo singa!“ de Bergla-Lies muas ja wissn, ois Großbeiarin.
De Kreszenz is auf oamoi ganz ernst woan, und hod nacha mid an ziemli wichtign Gsichdsausdruck gmoand: „Oiso, beim Danna-Marei, do stehd a boid a jedn Dog a andas Audo vo da Dia. Do gengan de Tschamstara aus und ei. Bei uns do häds des ned gem, des konnsd glam!“
„Do hosd rechd!“ ham de andan Zwoa, a mid am wichdign Gsichd dodrauf gsogd. „Und übahaupts hod ma de Kramarin vazaid, dass des Marei schwanga is!“
„Woooos?“ „Ja freili, de kaffd scho seid a boor Monad koane Kamelia (Bindn) mea ei!“
„A Gehhhhh!“ „Auf de Kramarin do konnst de ganz valassn, de woa ois!“
„Wea wead nacha do da Vadda sei?“ Hod de Vroni gfrogd.
„Des weads saim ned wissen!“
„Oana schleichd in da Nochd oiwei zuawe!“
„Ja wia woasd jetzd nacha des? Do is dunge, do sigd ma ja nix mea!“
Jetzad woids de Lies scho ganz genau wissn.
„I sig ois! Das das woasd!“
Hod drauf de Kreszenz gsogd und a bisse beleidigd hods ihrane Händ in de Hüfdn eine gstemmd.
De Lies de nacha do a bissl schlichdn woid, hod drauf gmoand: „In a boor Monad wean mas scho seng!“
“Is eich des scho aufgfoin, dass de Zuagrosde, de an Girschlzuaheisl eizong is, nia de Bettn ausihängd, wahrscheinle ziagd ses so seidn Frisch o.”
„Des gabs bei mia neda!“
Auf des is nacha glei de Vrone ogschbrunga: “Und der arme Mo, dea gehd oiwei mid an unbügldn Hemad in de Arbad. Mei, de wead hoid koa Bügleisn ned kenna!“
„Na, na, na, wias sowos gem deaf, wenn ea hoamkimmd, nacha rennd si furt. Des hob i saim scho gseng. Ea muas nachad auf de Kinda aufbassn. Wenns wegfahrd, winkt ea ihrea a no noch, und lachd, ois ob des grod a so kearad.
I glab sinsd kund as dahoam nimma ausshoidn, so zwieda, wia de wean ko!“
Wos no grod ham, mid eanan Ärobig, oda wia des Zeig a oiwei hoasd. Des kost do ois a Gaid.“
Wenn dera ihra Mo ned so fleissi war, und a diam no am Samsdog ad Arbad gang, nacha gangs ned a so um!“
„Des sog i a oiwei.“
„Des is nacha koa Kunst, wenn si as Gaid grod a so aussihaud.“
Olle drei san se einig und niggan an Kopf auffi und obi.
Wia de Kreszenz nacha an Schrid firiganga is, ham de Berglarin und de Zwecklarin scho gwissd, jetsd mechds wos song: „ Neigiri bin i, wos de Daggl-Burgl naxdn Sunda in da Kira ohod?“
„Ja gai, des is eich a scho aufgfoin, dass de oiwei des Gleiche a da Mess ohod!“
De Lies hods dann ganz genau gwissd: „Freili, ea is a so a gniggada Hund. Dea zaid ihra ja des Gaid zum Eikaffa aufn Pfennig ob, des hod ma a de Kramarin vazaid und auf de ko i mi hundad Prozendig valassn!“
Dodrauf hod de Kreszenz gsog, und ganz schee wuid hods gschaud dabei: „Des dad se da mei ned draun!“
Nochdem de andan Zwoa a bissal kichad ham is da Zweckla-Vrone no wos Wichdigs eigfoin: „Wisds des scho, dass de Windshamma-Babet heirad, as Aufgebot is scho bschdaid.“
„A geh, des is ja ganz wos neis, des is doch a so a hoaklige, i hob gmoand, de bleibd üba, weil, de Scheenstde is ja grod ned.“
„Do is wos dro.“
„Ja wos hod nacha de fi an Haumdaucha zuawazong?“
„An Sonnharda-Lore.“
„Naaa – den Langghaxadn! Geh des schaud do grod a so aus, ois hängad eam des Daschndiache aus da Hosn aussi.“
„Oiso, i gfrei mi auf de Hochzeid.“
„Do weans wieda daheasteing de Windsammarischn und de Sonnhardinga.“
„Des kost glam, und wenns danoch an Monad grod no Kadoffen fressn!“
Wieda amoi wan si se einig.
De Lies woid nacha no wissen: „Ham de Polizistn an Dochguaba-Done wirkli an Führaschein gnumma?“
Des hod jetzad wieda de Kreszenz ganz genau gwissd: „Na- na, an Führaschein hams eam ned gnumma, an Unfoi hod ea ghabd, mid Körpavaletzung.“
„Woooos?“ hod drauf de Lies ebbas lauda gsogd: „Mid Körpavaletzung?“
Dann hod si ihra Hand aufn Mund auffi glegd und dLuft scharf eizong.
„Wirkli, mit Körpavaletzung? Wos is nacha do bassierd?“
„Oiso“ hod de Kreszenz weida vazaid: „Ea is rechts obbong und hod an Radlfahra ned gseng, dea neba eam gfarn is.“
„Ja um Gottes wuin!“
„Las mi hoid amoi ausren! Ea hod hoid den Radlfahra obischubsd vom Radl, und dea is umgfoin, zamdn Radl, und voa laudda daschregga, is eam s’Biß aussagrudschd, ausn Mei, und in drei Teile zbrocha, wias auf da Straß aufkemma is!“
De Lies hod ganz mitleidi gschaud: „Dea arme Mo! Wos des kost! A so a Biß miradsd ja scho fast as Erbguad eine doa, so deija wia des heid is!“
„Des muas scho da Done zoin! Des is gwiess!“
„A so a Gfred mid dene Zähn, wos i do scho midgmachd hob !Ja mei o mei!!”
“Ja, ja, bassd scho Lies, mia kennan de Gschidn vo deine Zähn schoo!”
A Zeidlang sans nacha no zamad gstandn und wias gmergd ham, wia schbad das scho is, hod de Zweckla-Vrone hoam miassn zum buzzn, weil ihra koane vo ihrne Diandln haiffd. (Aba des gehd koan wos o!)
De Bergla ham heid midn Heing ogfangd und do haiffan olle zam, wia se des ghead. Blos de jung Bäierin ned, de mua ad Stod! (Ab davo red ma ned!)
De Drescha-Kreszenz hod no gsogd: „I mua a hoam zum Kocha. Mei Schwiegadochda bringd nix gscheids aufn Disch, blos oiwei Gmias und Salod, des is do nix fia oan dea hard arbadn mua. Damid da Bua a moi wieda wos guads griad, mach i heid an Schweinsbron mid Knedl.“ Den gibds ihram Buam heimli, damid de Schwiegadochda nix merkt! (Aba des brauchd ja koana wissen!)
De Bergla-Lies hod no gmoand: „Gai, das fai nix weidafazaids!“
„A gor nia!!!“ ham de andan Zwoa, mid an gschafdign Kopschiddln, ganz laud gsogd.
Nacha hans hoamganga, olle drei, auf oan Schlog.
Naxde Woch, wenn si se wiedadreffn, nacha hams a boor Andane a da Reissn.
Koa Angsd – a jeda kimmd amoi dro!
 
Es is hoid so aufn Land, do kennt a jeda an Jedn – und grod schee is!!!!!
 
Autorin: Anita Türk

Schwitzen

Jetzd is ned grod de Zeit, wo ma schwitzt, i woas scho, aba ich mechd eich unbedingd vo meim ultimativen Winterschwitzerlebnis vazain.

I bin ja saiba schuid, weil i oiwei so schlechd  „na“ song ko und deshoib deaf i mi gor ned beschwern.

Mei Freindin hod mi a so dabeddld: „Bitte geh hoid oamoi mid. Du weasd scho seng, des wead de hägsde Gaudi. Du brauchsd da gor nix denga, do han olle gleich, do schaud koana und scho glei gor ned bläd.

Geh kimm, schdai di do ned gor a so o, do laß das amoi so richdig guad geh, des hosd du dia scho lang amoi vadiend.“

Ja mei, recht hod’s ja scho irgendwia ghabd, aba agrad, und obwoi, und i glab ned! Ach scheiß drauf, dann mach i’s hoid! Wenn’s moand!!!!!!!!

Ja guad, wenn eh koana schaud, des wead scho ned so schlimm wean, und übahapts, hod mei Freindin no gsogd, dass am Samsdog eh olle beim Eikaffn san und mia ganz beschdimmd eha alloa san und sowieso is des eh wurschd, weil es schaud ja eh koana.

Genau, es habd’s es scho daron, in de Sauna woid ma heh, und daid’s es jetzd scho wissd’s, DO GEH I NIMMA HI!!!!!!!!!!!!

Beim Daschnbagga hod mi mei Mo ganz komisch ogschaud, wia ea gseng hod, dass i a Schampoo und a Haarspülung, Birschdn und Kampe, Duschgeel und Peelingsoaf, vier Handdiache und mein oidn Bademantl eibagged. „Ziagsd du aus?“ hod ea grod gfrog, und obwoi i ziemli zwieda in sei richtung gschaud hob, hob i eam do irgendwia rechd gem miassn.

De Anreise zur Sauna, ca 50km entfernt, weil an Nachbarn oda de Verwandschaft woit ja do koana treffn, weil de schau beschdimmd, war ja ois no ganz gschbassig, aba in da Umkleidekabine is ma des erschde Moi scho ganz schiach woan. Do ham se do tatsächli de Mandal und de Weibal gemeinsam umzong und do häd i ja scho no ganz gean mei privatsfäre ghabd.

Gott sei dank san de naxdn erschd kemma, nochdem i scho mein Bademantl oghabd hob.

Aba es schaud ja eh koana.

Mia ham uns a flauschigs Blazzal gsuachd, leida nebn de Brunnen, und de ham de ganze Zeit a so blätschad, dass i ständig gmoand hob, i miassad de sanitären Anlagen besuchen!

Ja und vo wegen, am Samstog gengan olle zum eikaffn, ha, wenn de in de Sauna men, dann is eana des Eikaffn wurschd.

Mei hob i mia denk, i bin ja ned alloa, mei Freindin wead ma scho zoang wia des is in da Sauna. Si hod blos zu mia gsogd: „A woasd wos, am besdn, du fangsd id a boor Dampfbäda o und dann legsd di a bissal hi und i geh dawei in de Blockhaussauna“ und scho war’s dahi!

Mei, war i alloa. Zwischn laudda naggade und des, daß mei Bademantl im lieng eha meara preis gem hod ois ewia vadeggd, do bi I dann des erschde Moi in’s schwitzn kemma.

Aba es schaud ja koana.

Nochdem i dann a bissal bläd gschaud hob, bin i schnirlgrod in de Schneckenduschn eine, und dann in de Rosendampfgrotte.

Mei war’s do schee und grocha hod’s do, a so guad scho und ganz alloa war i a, a so a tram. Wia is mia nacha grod a so bequem gmachd häd, is de Dia aufganga und a Frau von ca 70 Johr hod se zu mia einaghoggd. Des war ja ned so schlimm gwen, wenn’s staad gwen war. A „Griaß Gott“ häd do übaoi higlang, aba na, si hod mia de Gschichd vo de Robbn vazaid. Warum de so fett san. Weil si in da Sunn und im Warma, Fett osetzn, damid’s im koidn Wassa ned frian. Sie hod no gmoand, i soi mi noch da Sauna liaba warm duschn und ned koid, sunsd moand mei Körpa i brauch a Fettschichd meara, damid’s mi ned friad. I hob mi, mid zamadbissene Zähn, bei ihra fia den guadn Tipp bedankt und hob gschaud, dass i ausse kimm. So a bläde Kua!

Aba es schaud ja koana!

Ois naxd’s hob i dann des türkische Dampfbad entdeckt, und weil i do no koane Türkn gseng hob, bin i eine, weil i hoas ja türk und des wead scho glanga. A so a Newe. Weil I hoid ned vui gseng hob, hob I mi fiaregetastet zu de Liegen und wia I mi grod hisitzn woid, hob I ebbas fleischigs gschbiad. Do gehsd oimoi in a türkisches Dampfbad und hogsd de glei auf den erschdbesdn türkn drauf, aba so schnai, wia I do draussn war, wia da Bliz. Gott sei dank ham de do drin nix gsen.

Aba es schaud ja eh koana.

Jetzd a Ruhefase, genau, blos, auf mein Bloz is a Wuidfremda gleng.

Da Saunawart hod mia dann erklärt, dass ma de Liegestühle ned blockieren deaf und ea mei Zeig varramd hod und ea den zwischn de ganzn Daschn einegwuzld hod. Beim Suacha hob i dann vier moi mei Handdiache valloan.

Aba es schaud ja koana.

Jetzt a bissas schwimma, weil’s eh scho wurschd is und i gean a moi nackad schwimma woit. Aba ned amoi do hob i mei Rua ghabd. A so a Fagge is ständig mid da Dauchabruin durch’s Beckn gschwumma und hod se draht und gwundn.

I sog eich oans, es schaud ja koana.

Beim Aufguß in da Blockhaussauna, hob i dann mei ganze sexuelle Schwungmasse zwischn zwoa Männa eine gschwunga und weil do olle drin warn, war’s woandas woi gmiadlicha gwen.

Schod, dass da Saunawart beim Aufguss ned nackad gwen is, das war beschdimmd schee zum oschaun gwen. Und wenn i de Weiba do a so ogschaud hob, hob i mia des ned alloa denkt.

Aba es schaud ja koana.

Endlich hod mei Freindin a wieda zu mia gfundn und dann san ma, noch da Ruhefase, in dea i scho hoibad eigschlaffn war, und vo meim eigenen Schnarcha, peinlich berührt, wieda aufgwachd bin, i de Kamillensauna ganga. Des war ganz nett, weil, da sitzt ma in so art sesseln und a jeda hod den totalen Überblick.

Oans ko i an dera stai scho amoi song, ma gwend se an ois!

Aba es schaud ja koana.

Zum Abschluss san ma dann noamoi in des Kneipp – Klosta ganga und do war’s dann so richtig lustig. Do konnsd da doch glatt olle meglichen und unmeglichen Güsse gem. Und vor laudda lustig und ah uh und bäää is des koid, ham ma anscheinend a no a bor zuawegloggd und bis ma gschaud ham, war do drin a de Hölle los.

Aba, es schaud ja koana.

Nochdem ma dann so richdig frisch warn, mei Freindin und i, san ma hoam und i muas zuagem, dass des ois eha scho zum lacha war!

Aba obwoi koana schaud, DO GEH I NIMMA HI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!